enine boyuna düşündüm ve karar verdim ki konu şöyle işliyor:
ilk toplantılarda çaya atılan bir madde ya da tokalaşırken omuza yapıştırılan bir RFID etiketi ile başlıyor.
daha sonra bizi çok seven müşteriler tarafından ofisin kapısına diğer düzenek kuruluyor.
"bugün de erken çıkar, eve giderim" diye düşündüğünüz ayın 30 gününden 1 gün, kapıdan çıktığınız andan itibaren dakika saymaya başlıyor.
ev mesafenize ulaşacağınız takribi dakika geçtikten sonra sistem devreye giriyor ve bir telefon ile acil olarak ofiste bırakıldığına emin olunan döküman isteniyor.
hayatınızda yaşayacağınız bu harika çaresizlik deneyimi ile evin kapısının önünde bir ileri bir geri giderek ne yapacağınızı şaşırıyor ve istanbul'un dağılmayan trafiğinde ofise gidip revizeler yapılıyor ve müşterilerin yüzü güldürülüyor.